کد مطلب:29568 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا اعتقاد نداشتن به امامت باعث ناقص بودن اعتقاد به توحيد است؟

براي اين كه يكي از ابعاد مهمّ توحيد اطاعت خداست، اطاعت حق يعني تنها گردن نهادن به دستورات او و تسليم فرامين او شدن و احكام او را اجرا كردن. و اين اطاعت از ناحيه رسول و وصي رسول ظهور فعلي پيدا مي كند، و نفي امامت افتادن در دام او امر و نواهي كسي است كه معرفت به حقايق و معارف الهي ندارد و اين با اعتقاد به توحيد كه همراه با تسليم محض خدا بودن است، منافات دارد.
و علاوه بر اين خداوند مي فرمايد: «ما اتاكم الرسول فتخذوه و مانهاكم عنه فانتهوا; آنچه را كه رسول به شما داده و امر كرده بگيريد و اجرا كنيد و آنچه را كه از آن نهي كرده دوري كنيد».
رسول اكرم آنچه را كه مي فرمود وحي الهي و دستور خداوند بود «ما ينطق عن الهوي; از روي هواي نفس حرف نمي زند»، بنابراين مسأله امامت كه در تمامي كتب اهل سنّت و شيعه بحدّ تواتر وجود دارد، مسأله اي است كه پيامبر به امر الهي آن را بيان كرده اند و چون بازگشت امر امّت و رهبري امّت بعد از پيامبر به امر الهي بوده است مخالفت با آن مخالفت با امر حق و مغاير با اصل اعتقاد توحيد و وحدانيّت خداوند است، زيرا سر سپردن به رهبري غير الهي و غير منصوب از ناحيه خداوند منجر به حاكميّت طاغوت و قدرت پرستي در جوامع بشري مي شود.

( بخش پاسخ به سؤالات )


ـ2ـ